සාගර පලන්සූරිය

හිමි ඔබ සයුර මැද රුදු සටනකය රැයේ පොල් අතු පැලේ මම තනියම වෙසෙමි බියේ ඇතමුත් හුරු පුරුදු එඩිතර ගතිය ළයේ තරමක සැකයකිනි ඔබ අද සවස ගියේ අහසේ අදුරු වැහි කළු නගින කොට සුළගේ වෙනස මෙහි ගහකොළ කියන කොට ගෙරවිලි සහිත විදුලිය හඩ ඇසෙන කොට හිමියනි මගේ හිත වාවනු බැරිය මට හබලට ඔබේ සවිබල අත රිදෙනවද…