කුරුළු ඇට සැකිල්ලක් දැකල මං නැවතුනාඅඹ ගහ පාමුලවෙනද වගේම උදෑසනකඅඩ නිදිමතකින්ඉර එලිය මතු වේවි තිබ්බාලෝකය කැරකුනා වෙනද වේගෙන්මබළලෙක් කැගැහුව එකපාරටමඋදවු ඉල්ලන දරුවෙක්ගේ හඬින්ඒ මතකයක්ද? පාපොච්චාරනයකද?කුරුළු ඇටසැකිල්ල:නිල් පැහැ ඇබින්දක් ඉතිරුවුණු දිරාගිය පිහාටුමේ කුරුළු අට සැකිල්ලආවේ කොහොමද මෙතනටසිද්දවුනු දේ කවුරුහරි දැක්කද?(කැලේ ගහක් කඩන වැටෙද්දීඑක අහන්න කෙනක් හිටියේ නැත්තම්එතන හඬක් නැගුනද?)ඇත්තටම මොකද වුනේ මේ කුරුල්ලට?මේ කුරුල්ලා ජිවත් වුනේ…

කිසි දෙයක් නොවන මේ දිනවල ඔබ සිහි වෙයි විදුලියක් විලස හෙට දින ද අද මෙනි හිරු උදා වී බැස යයි අසල්වැසියන් මිතුරන් නොයෙක් මුහුණින් හමුවෙයි ඒත් ඔබ උන් දිනවල ලියන්නට තැනුවෙමි අලුත් කවි සෙව්වෙමි එවන්නට ලොවේ මිහිරිම ගී මිණි අමතකව යයි ටික ටික අප ළඟින් උන් ඒ හරිත පැහැ දින කිහිපය ඇසිය යුතු ම ය…

බොහෝ කලකට පසුවසිහිනයෙන් මා දුටුවකළුපාට ගාලු කොටු පවුර මතඅම්මා සිටියායවසංගතයෙන් පෙළෙනමුළු ගාලු නගරයමදෑසේ කඳුළකට කොටු කොට රැගෙන කලු පාට බොර කඳුළු රළ නඟනසඳුන් සුවඳැති කසළ මෝඩ ඇළසෙමින් නිහඬව පෙර පරිද්දෙන්පාසි පෙණ බුබුළු උතුරමින්පුරවරේ සංකේතය වෙමින්ගලයි හැව්ලොක් ටවුම අයිනෙන් නගරය විසින් බෝ කළහොරි දද කුෂ්ඨ සාපයමා මුවට රන් පාට කිරි පෙවූඇගේ සියොළඟ ගිලගෙන තිබුණිපාපතර දෙනගම සනුහරේකාසි…

සිහින නිවහන   එකල අපි එඬේරන් මෙන් වීමු හැදූ වැඩූ ගහකොළ සිප කඳුළින් තෙමා කුලී නිවසින් නිවසට මාරු වී ආවෙමු   දෑතින්ම දොර යතුරු බාර දී “ගිහින් එන්නම්” යැයි කියා අදත් නෙත් තෙත් කරන මතක පමණක් රැගෙන ආවෙමු   මා පසෙක නිදියන, දාස්පෙති ගාලේ සමනලුන් හඹා යන, සුදුම සුදු, නිදිමත බැළලියක් විය අපට   ඊළඟ…