උන්මාදනීය ජීවානන්දයක ආස්වාදයත් බලාපොරොත්තුවේ ආලෝකයත් සදාකාලෙටම ඉතිරි කර ගිය මතකයත් යන සියල්ලම නුඹ නිසාය. මේ සියලු හැඟීම් වචන කරන්නේ හදවතේ ගැඹුරුතම ඉසව්වේ අගුළු හැර නවාතැන් ගත් නුඹ වෙනුවෙන්මය. කාලයත් සමඟ ජීවිතයට යන එන අය අතරේ සමහර හදවත් අපේ මුළු ජීවිත කාලෙටම සෑහෙන මතක ගොන්නක් හදවතේ ගැඹුරුම තැන් වල සනිටුහන් කර යයි. ජීවිතය තුළ අන් කිසිවකුත්…
“මට කතා කරන්න ඕනෙ” එයා කියනවා. “කතා කරමු. මොනවද ඔයාට කියන්න තියෙන්නේ?” ඒ මම. ලේසියකට විසඳුමක් නැති, දිගින් දිගටම එයාට වද දෙන, අවුරුදු ගානක් දිග, හදවත් දෙකක් පලල, නිරායාසයෙන්ම මාත් කොටස් කාරයෙක් වෙන රස නීරස කතන්දර එයා මට කියනවා. එයාට එහාපැත්තෙ හාන්සි වෙලා, මන් ඒ ඔක්කොම අහන් ඉන්නවා. ඒ කිසිදේකට මන් ගාව විසඳුමක් නෑ කියලා…
වහලේ සිදුරු අතරින් වැහිබිඳු බේරේ ගොම මැටි නොගෑ බිම පොඩි වලවල් හෑරේ කටු මැටි බිත්තියේ පොළොවට බර තීරේ මැටි ගැලවිලා දියකඳ යයි ගෙය පාරේ නිල මැසි රොදින් යටවුණු කැතකුණු කසළ කෝඳුරු කරල් ඇත එල්ලුණ ගෙයි වහල මේ ගෙට තිබෙන කමතක් වැනි පොඩි මිදුල තණ කොළ උඩින් මතුවුණු තුත්තිරි අකුල කකුලක් බිඳුණ බංකුව, වැල් කැඩුණු ඇඳ…
සිවියෙන් මිදුණු බෝවිටියා ගෙඩිය සොයා මල් කැකුළකට නෑකම් ඇති තුඩග තියා ලස්සන කිරිලියක් වන ලැහැබකට ගියා දිටියෙමි ඇති කූඩුව කොතැනකද කියා නොපෙනෙන පරිදි මිනිසෙකුගේ පියවි ඇස ලැහැබෙහි කුඩා පඳුරක අතු රිකිලි හිස ඇය බැඳි කැදැල්ලෙහි සැඟවුණු මිහිරි රස වැටහෙයි මටත් ගත හැකිනම් කුරුලු වෙස අමු කොළවලට පාටින් ඉවතට නොයන දිය පෙඳපාසි බිතු රස නයනකි අඳුන…
සාලයේ ඇති බට්ටා පැද්දෙන ඔරලෝසුවේ පාන්දර දෙක වැදුනේ මීට සුළු මොහොතකට පෙරය.බැඳපු අළුත පරණ බඩු කඩ පීරමින් නව නිවසට ගෘහ භාණ්ඩ සොයනා කාලයේ සුභාගේ වුවමනාවට තෝරාගත් ඔරලෝසුව මේ නිවසේ පදිංචියට විත් වසර තිස් පහක් පමණ වේ. දීර්ඝ ග්‍රීශ්ම සමයක් නිමා කරමින් හවස් වරුවේ ඇරඹි වැස්ස දැන් සිහින් පොද වැස්සක් බවට පත්වී ඇත.වැසි ඇදහැලෙන විට දොර…
ඊයේ රෑ සිහිනෙන් මියගිය මම භග්නාශා රෙදිකඩින් ඔතාගෙන මළකඳ උසුලා සොහොනට ගෙන ගොස් මගෙම අතින් වළ කැණ වැළලුයෙමි ඉන් පසු වළ මත දෙදණ ඔබාගෙන මමම මගේ මළගමට හැඬූයෙමි මගේ කඳුළුවල පොහොර ලබාගෙන මිනීවළෙන් මල් පැළයක් මතු විය වසර සියයකට පසු මා නැවතත් මගේ මිනිය ඇති සොහොනට ගිය විට ඒ මල් පැළයෙහි සුදු මල් පොකුරක් පිපී…
![කුරුළු ඇට සැකිල්ලක් දැකල මං නැවතුනා අඹ ගහ පාමුල වෙනද වගේම උදෑසනක අඩ නිදිමතකින් ඉර එලිය මතු වේවි තිබ්බා ලෝකය කැරකුනා වෙනද වේගෙන්ම බළලෙක් කැගැහුව එකපාරටම උදවු ඉල්ලන දරුවෙක්ගේ හඬින් ඒ මතකයක්ද? පාපොච්චාරනයකද? කුරුළු ඇටසැකිල්ල: නිල් පැහැ ඇබින්දක් ඉතිරුවුණු දිරාගිය පිහාටු මේ කුරුළු අට සැකිල්ල ආවේ කොහොමද මෙතනට සිද්දවුනු දේ කවුරුහරි දැක්කද? (කැලේ ගහක් කඩන වැටෙද්දී එක අහන්න කෙනක් හිටියේ නැත්තම් එතන හඬක් නැගුනද?) ඇත්තටම මොකද වුනේ මේ කුරුල්ලට? මේ කුරුල්ලා ජිවත් වුනේ කොයි කාලේද? ඌ කෝච්චර දුර පියෑඹුවද? ඌ හිටියේ සතුටෙන්ද? [මිනිස්සු වචනවලට හැරෙවුවම අපි එකට කියන්නේ ඉතිහාසය] මනඃකල්පිත කුරුල්ලෙක් පියඹාගෙන ගියා මට ඉහලින් උගේ සැහැල්ලු සිරුර හුළං රැලි උඩ පාවුනා පුංචි ඔරුවක් වගේ [ඉතිහාසය අතුලෙ පණ තියන කෙනෙක් නෑ තියෙන්නේ සෙවනැලි රුප විතරයි] ළඟ තාප්පයක් උද හිටි තවත් බල්ලෙක් ඇනුමක් යැවුවා උගේ උල් දත් මොහොතකට මතුවෙලා දිලිසුනා [මිනිස්සුන්ව වචන වලට හරවන්නේ කවුද? ඒ තුවක්කු අතේ තියන අය] මේ කුරුල්ලා මැරෙන්නේ ඇත්තේ යුද්ධයකින් වෙන්න බැරිද? දත් උල් බළල්ලුයි, නිල් කුරුල්ලෝයි අතර සුදුයි කලුයි අතර හොඳයි නරකයි අතර ඈත අතීතේ සිද්ද වෙචච, (හරියට ට්‍රෝජන් යුද්ධෙ වගේ) යුද්ධෙන් නිල කුරුල්ලෝ මැරුණට පස්සේ ලෝකෙටම සාමය උද වුනා වෙන්න පුළුවන් [ඉතිහාසේ මිත්‍යාවට හරවන්නේ කවුද? අපි, ඉතිහාසේ කියවන අපි, ඉතිහාසේ කියවන අපි යුද්ධෙ ගැන ප්‍රවෘතිය බල දුක වෙලා ප්‍රවෘති ඉවර උනාම ටෙලි නාට්‍යය බලන අපි] මං මොනවාද නිල් කුරුල්ලෝ ගැන දන්නේ? තව ටිකකින් කවුරුහරි ඇවිත් මතුවෙච්ච ඇටසැකිල්ල වහල දාවි පස් ටිකකින් ඊට පස්සෙත් ලෝකේ අඩ නිදිමතේ කරකෙවී වෙනද වේගෙන්ම 2025-08-06](https://thewachana.com/wp-content/uploads/2025/08/528070618_24599023173056342_3781532027058034036_n-600x400.jpg "2025-08-06 | තරින්ද්‍ර ගලහේන")
කුරුළු ඇට සැකිල්ලක් දැකල මං නැවතුනාඅඹ ගහ පාමුලවෙනද වගේම උදෑසනකඅඩ නිදිමතකින්ඉර එලිය මතු වේවි තිබ්බාලෝකය කැරකුනා වෙනද වේගෙන්මබළලෙක් කැගැහුව එකපාරටමඋදවු ඉල්ලන දරුවෙක්ගේ හඬින්ඒ මතකයක්ද? පාපොච්චාරනයකද?කුරුළු ඇටසැකිල්ල:නිල් පැහැ ඇබින්දක් ඉතිරුවුණු දිරාගිය පිහාටුමේ කුරුළු අට සැකිල්ලආවේ කොහොමද මෙතනටසිද්දවුනු දේ කවුරුහරි දැක්කද?(කැලේ ගහක් කඩන වැටෙද්දීඑක අහන්න කෙනක් හිටියේ නැත්තම්එතන හඬක් නැගුනද?)ඇත්තටම මොකද වුනේ මේ කුරුල්ලට?මේ කුරුල්ලා ජිවත් වුනේ…
මොකටද අම්මේ අම්මට ගැහුවේ මාමල දෙන්නෙකු වට කරලා ඇඟ පත තැළිලා රිදෙනව ඇතිනේ කොච්චර ගැහුවද බැඳ දමලා දෙපා සතාගේ ළඟ කා බී ගෙන සිටියම ගතිගුණ වෙනස් වෙලා මාමල ඔහොමයි උන්ගේ බහටම හැරනව නෑකම අත් හැරලා අම්මල කන කොට වතුර නාන කොට තිප්පලෙ නිදියන කොට වැටිලා කැලේ මාමලා ඉඩ දී අයිනට වෙලා ඉන්නවා නොවැ රැකලා මිනිහයි…
හමුවීම්, හිමිවීම් අතරේ වෙන්වීම්, සහ අහිමිවීම් එක්ක ගෙවෙන මොහොතවල් එක්කාසු වුණු මේ ජීවිතේ, නොයෙක් ආකාරයේ මං මාවත් වල ඇවිද යන්නට ඔබටත් මටත් සිදු වේ. මේ සියලු කාරණාවන් ඔස්සේ ප්‍රේමය කියන්නේ බලාපොරොත්තු ගොන්නක මැවුම්කාර හැඟීමකි. ඒ මැවුම්කාර සිතුවිලි වලට ජීවය දෙන්නේ කවුරුන් හෝ හදවතේ කොනක ඉතිරි කළ ගිය මතකයක් වන්නට පුළුවන. විඳින්නට නම් කොතෙක් දෑ තිබුණත්,…
පෙන්වා මට ඔබගෙ පිළිරුව නිසල අහසක වලා රැල්ලක ඇසේවා මට ඔබගෙ කටහඬ නිසල වී ලොව හිඳින මොහොතක මගේ මෙහෙවර නිමා කොට මා යළිත් ඔබ ගුණ ගැයෙන දවසට මගේ මෙහෙවර නිමා කොට මා යළිත් ඔබ වෙත ළඟාවන විට යළිත් ඔබ වෙත සොයා එනවිට දයා පිරි ඔබේ දෑසින් සතුටු කඳුළක් ලැබේවා මට – මහගම සේකර නොපළ ගීත
