“සාහිත්‍ය සංවාද දිගහැරෙන වියත් සභා මැද කවි නම් තවත් කුමටද නුඹ ඇවිත් ඈඳි ගත් පසු යාබද අසුනේ මගේ ළඟ” අමන්දි ධර්මරත්නගේ කුළුදුල් කාව්‍ය සංග්‍රහය වන ” මගේ වලාකුළු යුවතිය” කෘතිය දොරට වැඩුම සැප්තැම්බර් 26 වන සිකුරාදා සවස 3.30 ට කොළඹ විශ්වවිද්‍යාලයීය නව කලාගාරයේදී ( NAT)
කිසිම ගැලපීමක්, අදාලත්වයක් නැති නමුත් කිසිම හෝ මොහොතක දැක තිබේයැයි හැඟෙන හීන ගොන්නක් මම දකිමින් සිටිමි. ජීවිතයේ කොයියම්ම හෝ දිනයක ජීවත් වුණු මොහොතවල් යයි හැඟෙන තරමට ඒ දසුන් හිතට ළඟ බවක් දැනුනද එය කිසිසේත්ම තාත්වික නොවන බවද දනිමි. මන්දයත්, ඒ සිහිනවල සිටින ඒ මා, මා නොවන බැවිනි. නොයෙක් පැහැයෙන් අනේක පසුබිම්වල හුරුපුරුදු ඒත් කිසිදා නොදුටු…
ප්‍රේමයේ වසන්තයත් විරහවේ ගිම්හානයත් ස්වසන්තානයේ රඳවා ගෙන, මහා සාගරය සේ ගැඹුරක් දරන ජීවිත කතා කොතෙක් නම් මේ මහ පොළොව මත ඇත්ද? ඉන් ඇතැම් ඒවා ප්‍රේමයේ සුවයත් ඇතැම් ඒවා විරහවේ සුසුමත් එක ලෙස විඳින්නට සලස්වයි. එහි ඇති සෞන්දර්යය සොයා ගත්තවුන් පමණක් ඒ තුළ ඇති ගැඹුරු බව වටහා ගනියි. ගීතය සහ ප්‍රේමය අතර ඇති සංකලනයන් වර්තමානය…
කොන්ස්ටැන්ටයින් පවුස්තවුස්කි ‘රන්රෝස’ කෘතියේ කියන්නේ, රන්කරුවන් ඉවත් කළ කුණු රොඩු අතර ඇති රන්සුනු එකතුකර රමණීය රන්රෝස මලක් තැනූ ෂාමීට්ගේ කතන්දරය යි. නිර්මාණකරුවාද සිය ජීවන අත්දැකීම් අතරින් රන්සුනු සොයාගෙන නිර්මාණය නම් රන්රෝස මල තැනිය යුතු බව පවුස්තවුස්කි කියයි. එය කවියක්, සිතුවමක්, කෙටිකතාවක්, නවකතාවක්, සිනමාපටයක් යනාදී ඕනෑම ආකාරයක නිර්මාණයක් වන්නට පුළුවන්. අප මේ වෑයම් කරන්නේ එවන් විවිධාකාර…
කෘතිය : කෘතීම දූපත් කර්තෘ : සුනේත්‍රා රාජකරුණානායක ‘සිස්ටම් චේන්ජ් එකක්” යන්න පසුගිය වර්ශවලදී වඩ වඩාත් කියවූ වචන අතර තවත් එකකි. එය හුදු සාංකල්පීය අවශ්‍යතාවක් නොව එරට පුරවැසියා විසින් අත්පත් කරගත යුත්තක් යැයි බොහෝ මිනිසුන් විසින් සිතනු ලබයි. සෑම දෙනෙක් ම පාහේ මෙවැනි වෙනසක් අවශ්‍ය බව කියති. නමුත් ඒ අවශ්‍යතාව සපුරාලීම සඳහා අප කුමන මාවතක…
ශ්‍රී ජයවර්ධනපුර විශ්වවිද්‍යාලයේ මානවශාස්ත්‍ර හා සමාජීයවිද්‍යා පීඨය මඟින් වාර්ෂිකව සංවිධානය කරනු ලබන විද්‍යෝදය සාහිත්‍ය සම්මාන උළලේ මෙවර සම්මාන සඳහා නිර්දශිත කෘති මේ වන විට ප්‍රකාශයට පත් කර තිබේ. ඒ අනුව, නවකතා, තීරුලිපි, කාව්‍ය, ගේය කාව්‍ය හා ශ්‍රාස්ත්‍රීය කෘති යන තරඟ අංශයන්ගේ නිර්දේශිත කෘති පහත පරිදි වේ. නවකතා අංශය ඇල්බට්වරුද මනුෂ්‍යයෝයතරිඳු ශ්‍රී ලොකුගමගේ(ග්‍රන්ථ ප්‍රකාශන)පියාසර සමයචන්ද්‍රරත්න බණ්ඩාර(සරසවි…
ප්‍රේමය විෂමාකාරීය. එක් එක් ප්‍රේම සම්බන්ධතා තුළ අප එක් එක් මිනිසුන්ට වෙනස් අයුරින් බැඳෙන අතර ඒ සියල්ල ප්‍රේමයමදැ’යි සමහරක් දිනෙක හැරීබලන ඔබම විමසනු ඇත. සම්බන්ධතාවයක ඉන්නා තුරාවට දැනෙන හැඟීම කුමක් වූවත් ආපස්සට හැරී බලන විට ඒ විවිධාකාරී ප්‍රේමයන්ට වෙනස්ම නාමකරණයක් ඔබට හමුවෙනු ඇත. ප්‍රේමයමැ’යි සිතා ප්‍රේම කිරීමත් ප්‍රේමයමදැ’යි නොදැන බැඳීමත් සාමාන්‍යයය. එහෙත් ප්‍රේමයට ඉඩ නැති…
-දූවරුම තුන් දෙනෙක්- “දූගෙ අප්පච්චි!” තාත්තා කෙනෙක්ට දුවෙක් කියන්නෙ මහමෙරක් තරම් වටින බැඳීමක්. පිය පුතු සෙනෙහසත් ඒ තරම්ම ශක්තිමත් බව ඇත්තක් නමුත් දූවරු සහ අප්පච්චිලා අතරේ ඇති බැඳීම ඊට නොදෙවෙනිය. රෝස මලක් සේ ඇති දැඩි කර කිරිල්ලියක සේ නිදහසේ ඉගිල යන්නට පියාපත් දී නිඬවම දෑස් දල්වා බලා හිඳින නිහඬ ප්‍රේමවන්තයා ඔහුය. වගකීම් සහ වගවීම් වලින්…
නුඹ සකුරා මලක්, අනුරාගයේත් ආදරයේත් සුවඳ අරගෙන මගේ ජීවිතයට පිපුණු. නුඹ වගේ ම සකුරා මල් යායක් මගේ අවට තිබුණා. සුරූපිණියන්, ආදරය දෙන්න සැදී පැහැදී උන්නු යුවතියන් ගණන් කළ නොහැකි තරමක් මගෙ ජීවිතයට ගොඩවදින්න තිබුණා. ඒත් ……. පරසතු සුවඳක් මම නොම වින්දෙමි සකුරා යායේ පරසතු කුසුමක් මම නොම නෙලුවෙමි සකුරා යායේ සකුරා පෙති ගිලිහෙන මහා ගහට…
ජාතියේ කතන්දරකරුවා බවට පත්ව සිටින ටෙලිනාට්‍ය ආලින්දයේ සිටින ලාංකේය ප්‍රේක්ෂකාගාරයේ වින්දනය සපයන ප්‍රධානතම ප්‍රබන්ධ කලාව බවට පත්ව සිටී. ටෙලිනාට්‍ය කලාවක් වශයෙන් යථාර්ථය තේරුමි ගැනීමට ප්‍රධාන උපකාරී මෙවලමක් බව රූපවාහිනිය සම්බන්ධයෙන් සිටින විචාරකයන්ගේ මතයයි. නමුත් ලාංකේය නූතන ටෙලිනාට්‍ය තවදුරටත් කලාවක් වශයෙන් හැඳින්වීම කෙතරම් දුරට ප්‍රායෝගිකද? සහ ගැළපෙනවාද? යන්න පිළිබඳ ඉතාමත් අරපරෙස්සමෙන් යුතුව විමසා බැලිය යුතු…
